zondag 3 februari 2013

Het verleden van Pieter-Paul Pestniet

Mijn oude gedicht

Op mijn vorige school,
ben ik erg gepest.
Ik was anders dan de andere,
anders dan de rest.
Ik weet niet waarom,
het begon als een spel.
Het liep uit de hand,
en eindigde voor mij in een hel.

MAAR door te spreken tegen mijn vrienden, tegen mijn juf, tegen mijn mama en papa ben ik weer vrienden gaan maken. De pester zal nooit mijn vriend worden, maar het pesten is gestopt door erover te spreken en oplossingen te zoeken.


Mijn nieuwe gedicht

Vriendschap,
dat is geven zonder nemen.
Vriendschap,
dat is helpen als het kan.
Vriendschap,
dat is meer dan woorden kunnen zeggen.
Vriendschap,
dat is heel veel houden van.


Groetjes en tot morgen,
Pieter-Paul Pestniet